Yapım : İran, Belçika, İtalya, Fransa ortak yapımı (2010)
Süre: 106'
![]() |
Yönetmenin İran dışında çektiği ve dili Farsça olmayan ilk film olma özelliğini taşıyor. |
.jpg)
Kadına ise oğlu tarafından bir türlü rahat verilmez ve kadın toplantı bitmeden çıkmak zorunda kalır.Çıkmadan çevirmene muhtemelen telefonunu bırakır , yazarın kendisine ulaşması için.Kadının yazara hayran hayran bakmaktadır. Ya yazdıkları için ona hayranlık duymaktadır ya da fiziksel olarak.Hatta oğlu ile arasında şöyle bir diyalog geçer :
- Ve şu adama ne dediğini biliyorum.
+ Hangi adama?
- Yazarın arkadaşına.
...
- Çok iyi biliyorum,James'e aşık olmaya karar verdin.Ve seni arasın diye,arkadaşına numaranı bıraktın.
+ Hiç de değil! Evet, telefon numaramı verdim , ama o yüzden değil.Kitabı hakkında daha fazla şey bilmek istiyorum. Bu benim işim.
Yazarı çeşitli heykellerin antikaların bulunduğu bodrum katındaki taştan yapılmış bir sanat galerisinde görürüz , anlarız ki kadın buluşmak için bu adresi vermiştir yazara.Yazarın teklifi üzerine üzerine bu güzel günde kahve içmek yola koyulurlar.
Gittikleri yerde oturdukları kafedeki yaşlı bir kadın onları karı koca zanneder.Çift bozuntuya vermez ve bu saatten sonra gerçekten karı kocaymış gibi davranarak dolaşmaya devam ederler.
Filmin başında adamın yaptığı kopya - gerçek temalı konuşma ile karı - koca ilişkisinin gerçekliği ve sahteliği arasında bir bağ kurmak şüphesiz orjinal sayılabilecek bir fikir.
İzlerken zevk alınacak bir film.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder