Yusuf Atılgan... Hediye edilen Aylak Adam kitabı vesilesiyle ne kadar derin bir adam olduğuna kanaat getirdiğim insan.Biri yarım kalmak üzere (Canistan) 3 roman sığdırabilmiş hayatına.Bunlardan Anayurt Oteli'ni de şimdi bitirdim.Romanı okumadan önce Ömer Kavur'un filmleştirdiği bu eseri adeta perdeden okumuştum.
Filmde Zebercet'i canlandıran Macit Koper' in muhteşem oyunculuğu ve yönetmenin yetkin sinemasal dili sayesinde adeta Zebercet'le otele gelenleri karşılıyor, kayıt yapıyor, kahvaltı için ayakçı kadını uyandırıyor, kestaneciden kestane alıyor ve sinemaya gidiyorsunuz.
Filmle ve roman ile ilgili ayrıntılı yazıyı daha sonra yazmayı düşünürken , etkileyici ve bilinmez bir yaşamın sonu aynı zamanda romanın sonunu paylaşmak istiyorum.
"İpi boynuna geçirdi ; düzeltti. Tam o sıra dışarıdan bir kaç arabanın korna seslerini duydu , başka araçlar da katıldılar buna ; kornolar , tren düdükleri , fabrika düdükleri arasız, kesintisiz ötmeye başladılar.Neydi bu?Kulakları mı uğulduyordu?Yoksa dışarının başkalarının bir çağrısı mıydı? Yüzünü buruşturdu.Sağdı daha, her şey elindeydi.İpi boynundan çıkarabilir, bir süre daha bekleyebilir, kaçabilir, karakola gidebilir, konağı yakabilirdi.Dayanılacak gibi değildi bu özgürlük.Ayaklarıyla masayı itip aşağı yuvarladı ; bir boşluğa düşerken durdu. Gözleri ağzı açık , bacakları gerilerek , çırpınarak sallanırken kollarını kaldırıp başının üstünden ipi tutmaya uğraştı.(Ne oldu? Yapmayı unuttuğu bir şeyi mi anımsadı birden? Ya da yeryüzünde tek gerçek değerin kendisine verilmiş bu olağanüstü yaşam armağanını , korumak her şeye karşın sağ olmak , direnmek olduğunu mu anladı giderayak? Yoksa bilinçsiz canlı etin ölüme kendiliğinden bir tepkisi miydi bu? )Başı öne doğru eğiliyordu.Kolları iki yana sarktı.Donunun sol paçasından fildişi renginde koyuca bir sıvı aktı uzaya uzaya ; dizine yakın bacağındaki kıllara bulaşarak ardarda yatağın üstüne düştü ,yayıldı.Yukarıdan , sallanırken tahtaya sürtündüğü yerden ip çatırdadı... "
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder